
“Пурсидан айб нест!” Бемориҳои мардона, омилҳо ва роҳҳои табобати онҳо
Аксари беморон ҳангоми муроҷиат бисёр чизҳоро пинҳон мекунанд, ки боиси бад шудани вазъи саломатӣ ва мушкилиҳои оилавӣ мегардад.
Аксари беморон ҳангоми муроҷиат бисёр чизҳоро пинҳон мекунанд, ки боиси бад шудани вазъи саломатӣ ва мушкилиҳои оилавӣ мегардад.
Худованд фармудааст, ки ҳаёт барои инсон амонат аст ва бояд онро эҳтиёт кунад.
Дар ду даҳсолаи охир ба таври бесобиқа боло рафтани ҳарорати миёнаи сайёра ба проблемаи ҳифзи пиряхҳо таъсири ҷиддӣ расонида истодааст.