
Суманак, дангича, боҷ. Тоҷикон дар Наврӯз чӣ гуна таомҳо омода мекунанд
Чаро ҳангоми пухтани боҷ дар Бадахшон ҳама бояд хомӯш бошанд ва таоми кашки ғармӣ чанд аср таърих дорад?
Чаро ҳангоми пухтани боҷ дар Бадахшон ҳама бояд хомӯш бошанд ва таоми кашки ғармӣ чанд аср таърих дорад?
Мо дар бораи чанде аз расму оинҳои зебою қадимаи минтақаҳои гуногуни Тоҷикистон маълумот гирд овардем, ки то замони мо расидаанд.
Яке аз вижагиҳои ин анъана дар он аст, ки кӯдакон аз хонаҳо маҳсулоти хом, ба монанди сабзӣ, пиёз, равған биринҷ ҷамъ карда, худашон таом мепазанд.
Чӣ тавр Ғайратбек Исрофилов бо сурудаҳояш ба шабакаҳои иҷтимоӣ роҳ ёфт ва нахустин клипаш ба навор гирифта шуд?
Раҳбарони се бахши Осиёи Марказии “Радиои Озодӣ” — тоҷикӣ, қирғизӣ ва қазоқӣ — изҳор доштанд, ки хадамоти онҳо фаъолияти худро идома медиҳад.
Роҳбарияти як корхона дар шаҳри Бохтар барои малакаи хуби касбӣ гирифтани яке аз коргаронаш маблағи таҳсили ӯро пардохт мекунад.
Сокинони ду тарафи марз азон изҳори хушнудӣ намуданд, ки пас аз чанд соли дурӣ акнун метавонанд бемалол бо наздиконашон рафтуомад кунанд.
Боре ҷавон рекламаи грантро пайдо карда, қарор дод, ки қувваи донишашро санҷад ва орзуи деринаи худ – таҳсил дар хориҷаро амалӣ гардонад.
Шероз мегӯяд, барномаҳои таълимӣ на танҳо имконият барои таҳсилоти босифат, дониш ва таҷриба, балки имкони хубе барои дидани ҷаҳон низ ҳастанд.
Барои Исроил Шодиев кулолгарӣ танҳо ҳунар нест – ин як ҷузъи муҳими зиндагии ӯст, ки ба фарзандон ва аҳли оилааш нон медиҳад.